“Mama, kunnen we op Sinterklaasavond Jasmin, Kim en hun ouders niet vragen voor een kopje koffie?”, vraagt Vera. “Lijkt me wel heel gezellig, maar ze moeten wel kunnen”, antwoord haar moeder. “Ik kan me zo voorstellen dat ze bijvoorbeeld pakjesavond hebben of op visite moeten, maar je kan het vragen”.
Vera kan nooit wachten met dingen te vragen en rent naar de telefoon om de meiden bijeen te roepen. Dat is meestal een kort berichtje: “Ik heb nieuws, over een half uur bij mij”. De meiden onderling weten dan genoeg, maar een ander zal er niks van snappen.
Als Kim binnenkomt kan ze niet wachten wat Vera te vertellen heeft, maar het is nog even wachten op Jasmin. Op de kamer van Vera zegt ze waarom ze de meiden bijeen heeft geroepen. “Ik heb het met mijn moeder over Sinterklaas gehad en het leek ons leuk als we met Sinterklaasavond met zijn allen bij ons zijn. Wij zorgen voor koffie, chocomelk en koek ofzo. Kunnen jullie en wat vinden jullie ervan?”, wil Vera weten. “Ja, dat moet ik eerst aan mijn ouders vragen. Als ze weg gaan zal ik wel mee moeten”, zegt Kim. “Ja, dat is bij mij ook zo. Als we naar oma moeten of ergens anders heen, zal ik wel mee moeten”, zegt Jasmin. “Oh, maar ik bedoelde dat jullie met je ouders komen en je broers en zussen”, zegt Vera. “Dat is een ander verhaal. Het lijkt mij wel erg leuk. Wie weet kunnen we dan met zijn alle spelletjes doen. Of een leuke film draaien. Ik zal het vragen aan mijn ouders, mij lijkt het leuk”, reageert Kim enthousiast. “Ja, ook ik vind het heel leuk. Ik wil graag komen. Zal het ook mijn ouders vragen. Morgen hoor je meer”, zegt Jasmin. “Maar, ik moet nu weer gaan. We zouden vroeg eten omdat we naar oma gaan”. En weg is Jasmin.
“Ik blijf nog wel even. Zullen we anders even bij je moeder thee drinken en het nog over Sinterklaas hebben?”, vraagt Kim.
De meiden kruipen lekker op de bank en samen met Vera’s moeder hebben ze het over Sinterklaas. “Kan me vorig jaar nog herinneren. Met de jongens surprise avond. Wat hebben we gelachen. De jongens hadden zoveel moeite gedaan voor een cadeau”, lacht Vera. “Kan je nagaan hoe snel het jaar weer om is”, zegt Kim.
Op Sinterklaasavond is het in het huis van Vera heel gezellig. Haar moeder heeft kaarsen aan gedaan en haar vader de open haard. Op tafel staat taai-taai, pepernootjes, gevulde en gewone speculaas. Papa heeft een oude plaat gevonden met Sinterklaasliedjes en die staat op voor de gezelligheid. Zo weet je meteen dat het Sinterklaas is.
Kim en haar ouders met haar zus zijn er het eerst. Het is meteen gezellig in huis. “Wil iedereen koffie?”, vraagt Vera’s vader. “Heeft u ook warme chocomelk met slagroom”, vraagt Kim. “Oh, daar is Kim weer”, lacht Vera’s vader. “Dat hebben we wel hoor Kim”, roept Vera’s moeder. Als de koffie en chocomelk binnen worden gebracht komt de familie van Jasmin eraan. Het is al snel een hele gezellige avond.
Als ze met elkaar Sinterklaasverhalen van vroeger zitten te vertellen wordt er heel hard aan de deur gebeld. “IK vraag me af wie dat is, iedereen is hier toch?”, vraagt Vera’s vader. “Ga nu maar kijken papa, wie weet is het sinterklaas wel!”, roept Vera lachend. En wat blijkt er voor de deur staan; 2 zakjes met de tekst erop: ’Veel plezier vanavond. Groet Sinterklaas en Pieterbaas’. Vera’s en Jasmin’s vader nemen de zakken mee en draaien ze uit op de grond.
Voor iedereen blijkt er een aardigheidje in te zitten. Jasmine krijgt een knuffelbeer van Diddle, Vera een agenda van Diddle en Kim een pennenzakje van Diddle. Voor de vaders een chocoladeletter, voor alle moeders een boekje en zo is er voor iedereen een kleinigheidje. “Heeft echt niemand dit gedaan”, wil de moeder van Vera weten. En dan komen de moeders van Kim en Jasmin met het verlossende antwoord: ”We vonden het zo leuk dat jullie dit wilde doen en voor al het lekkers wilde zorgen dat wij wat aardigs voor iedereen hebben gekocht”. “Ja, we vonden het anders zo erg. Jullie hebben alles verzorgd en wij niks. Dat wilde we niet”, zegt Kim’s moeder. “We vinden het erg lief van jullie, maar het was niet nodig hoor”, zegt Vera’s vader lachend. “Ja, dat roept altijd iedereen als ze al een cadeau hebben gehad”, lacht de vader van Kim.
De rest van de avond doen ze spelletjes, wordt er veel gelachen en moppen getapt. Er komen leuke verhalen op tafel en de meiden hebben een te gekke avond. Als iedereen besluit om weg te gaan roept Jasmin’s vader: “Volgend jaar bij ons met surprises? We trekken op tijd loodjes en maken er dan weer zo’n gezellige avond van”.
Als iedereen weg is zegt Vera tegen haar moeder: ”Het was echt een leuke avond hè mam. Heb je ook genoten?”
“Ik heb zeker genoten meisje van me. We hebben dat goed gedaan”, en ze kust haar dochter.
Vera besluit lekker naar haar bedje te gaan. Morgen is het wel weekend, maar het is al weer laat genoeg. In bed denkt ze nog na over de avond die echt te gek was.
Gezellige Sinterklaas!!