De meiden: Sinterklaas

“Het is al weer bijna Sinterklaas”, zegt Vera tegen Jasmine en Kim. “Ja het is wel leuk dat we dit jaar een toneelstuk doen op school”, zegt Kim. “Ben benieuwd hoe morgen de rollen verdeeld worden”, reageert Jasmine erop.

Op school hebben ze namelijk besloten om een toneelstuk te spelen over Sinterklaas. Het mag een toneelstuk zijn waar van alles in wordt gefantaseerd. Als in ieder geval Zwarte Piet en Sinterklaas erin voorkomen. Als project is er besloten dat alle kinderen eerst zelf een verhaal maken. Je kan dit ook in groepjes doen. Jasmine, Vera en Kim zitten op de kamer van Vera te bedenken wat voor verhaal het kan worden.

“Wat vinden jullie belangrijk dat zwarte piet en sinterklaas kunnen doen?”, vraagt Kim. “Mij lijkt het leuk dat sinterklaas naar een kindertehuis gaat”, zegt Vera. “Dat is wel heel belangrijk, maar kunnen we sinterklaas ook niet naar ziekenhuis laten gaan. Waar zieke kinderen liggen, die misschien wel nooit meer beter worden”, zegt Jasmine. “Ja dat kan ook. Hij kan ook allebei doen”, stelt Kim voor “Sinterklaas kan immers zoveel. De ochtend naar het ene en de middag naar iets anders”. De meiden beginnen met het schrijven van het verhaal. Sinterklaas die inde ochtend naar een kindertehuis gaat en de middag het ziekenhuis bezoekt. Maar toch missen ze iets in het verhaal. “Kan er niet iets met een piet gebeuren of zo”, stelt Jasmine voor. Sinterklaas gaat immers naar het ziekenhuis dan kan er net zo goed een piet iets krijgen”, zegt Kim. De meiden zijn er helemaal enthousiast over en gaan snel verder met het verhaal.

De volgende morgen leveren ze bij de meester het verhaal in. “Hebben jullie je naam er wel onder gezet”, vraagt de meester. “Ja, die van ons alle drie. We hebben het samen gemaakt”, verteld Kim. De meester knikt dat het in orde is.

Aan het einde van de middag heeft iedereen zijn verhaal ingeleverd. “Morgen maken we bekend welk verhaal er gespeeld gaat worden”, verteld de meester. “Ik hoop toch zo dat ons verhaal gespeeld gaat worden”, zegt Jasmine. Ook Vera en Kim hopen dit. Ze weten wel niet wat andere hebben geschreven maar ja iedereen vindt zijn eigen verhaal het beste.

“Goedemorgen allemaal. In de vergadering hebben we gekeken naar de verhalen die jullie ingeleverd hebben en hebben er een verhaal uitgehaald”, verteld de meester. Dan gaat hij verder: “Het is ons opgevallend at bijna iedereen iets wilt doen voor andere en dan vooral voor kinderen. We hebben besloten om dan ook een sinterklaas verhaal te maken met kinderen erin. We gaan een aantal verhalen van jullie samen voegen en één verhaal van maken. Ik wil heel graag vingers van jullie zien welk onderwerp jullie het belangrijkste vinden en dat doen we dan”. De meester roept een paar dingen op die het meeste voor zijn gekomen. Zoals sinterklaas in de dierentuin, op scholen of bij opa en oma. Maar dan opeens worden de onderwerpen van de meiden opgezegd. Er gaan veel vingers de lucht in als ze het hebben over kinderen bezoeken in ziekenhuis, en iets minder van bezoek aan kindertehuis. Dan heeft de meester nog een laatste onderwerp. Sinterklaas die zelf het ziekenhuis in moet. Daar gaan de vingers de lucht in, het krijgt het zelfde aantal vingers als het ziekenhuis bezoek van de meiden.
Besloten wordt er dus dat er een toneelstuk komt van sinterklaas in het ziekenhuis en bezoek aan kinderen in het ziekenhuis.

De meester heeft het stuk zelf al herschreven en dan worden de rollen verdeeld. Jasmine mag een zuster zijn, Vera is een zwarte piet en Kim is een ouder. Het is elke dag hard oefenen om het toneelstuk goed in je hoofd te krijgen en de tekst te kunnen.

“Ik vind echt dat het een leuk toneelstuk is geworden”, zegt Vera. “Ja en vooral de lol die we hebben”, zegt Kim. Ook Jasmine is het hier meer eens. In de pauze word er op school bijna alleen maar gesproken over het toneelstuk. Andere leerlingen vragen ook al wat ze aan het doen zijn en wanneer ze is mogen kijken. “Op de vrijdag voor Sinterklaas spelen we het stuk en dan kunnen jullie het allemaal komen bekijken”, zegt Jasmine. “Waarom mogen eigelijk onze ouders niet komen kijken”, vraagt Kim de volgende morgen in de klas. “Ja, daar heb ik ook over zitten denken. Lijk het jullie leuk als we het ’s avonds voor de ouders nog een keertje spelen”, vraagt de meester aan de klas. De klas begint met elkaar te overleggen en uiteindelijk is iedereen het er wel mee eens dat de ouders het toneelstuk ook mogen komen zien.

De dag dat de uitvoering is, is iedereen een beetje zenuwachtig. Er word onderling tussen de meiden flink gegiebeld. En de jongens lopen heel stoer te doen. In de ochtend is het toneelstuk nog een keertje gespeeld en alles is goed gegaan, de middag en de avond zullen dan ook vast goed gaan. Als de hele zaal vol zit met de leerlingen en de leerkrachten begint de meester te vertellen waar het verhaal over gaat. “We vinden zelf het toneelstuk heel erg leuk. Het gaat over Sinterklaas die iets mee gaat maken. We spelen het nu voor jullie en vanavond komen de ouders kijken. Veel plezier”, zegt de meester.

“Daar begint het dan, succes hè”, zeggen Jasmine, Vera en Kim tegen elkaar. Aan de kleur op de wangen van de meiden te zien vinden ze het spannend. Maar gelukkig verloopt alles goed en gebeurt er helemaal niks. Om het applaus van de leerlingen en leerkrachten in ontvangt te nemen lopen ze per 2 of 4 leerlingen het podium op. Als laatste komt Sinterklaas het podium op, maar wat Sinterklaas niet ziet is dat er een pepernootzakje ligt en hup… Sinterklas rolt het podium op en begint te gillen van de pijn. Meteen ziet de meester dat hij ernaar toe en vraagt wat er is. Al huilend verteld Sinterklaas dat hij pijn heeft aan zijn voet. De meester kijk naar de voet en ziet dat ze er even mee naar de dokter moeten. Zijn klasgenootjes kijken hem aan en hij zegt: “Alles komt goed met Sinterklaas. Nu kan ik vanavond echt spelen dat ik gewond bent”, zegt Ben. Want ja hij speelt immers dat Sinterklaas gewond is geraakt bij een val van het paard en nu kan hij in het toneelstuk spelen dat hij echt is gevallen en moet rusten in het ziekenhuis. Want in het toneelstuk heeft Sinterklaas een hoofdwond zodat hij in het ziekenhuis moet blijven. De pieten komen hem daar opzoeken en hij word verzorgd door de zusters. Als de kinderen wetend at Sinterklaas in het ziekenhuis is verzorgend e zuster een feestochtend voor de zieke kinderen en een zielige Sinterklaas. Maar ook een lieve Sinterklaas want de pieten nemen allemaal cadeautjes mee voor de kinderen. Als lekkers is er een sapje en speculaas. Tussen de middag heeft de kok een speciaal Sinterklaas hapje gemaakt. En zo is het een leuk toneelstuk met op de avond een echt gewonde Sinterklaas.

De ouders zijn allemaal apetrots op hun kinderen als ze het toneelstuk hebben gezien. Na afloop drinken de ouders en leerlingen met de leerkrachten nog iets en dan sluit de meester de avond af. “We zien jullie allemaal maandag weer. Een goed weekend en Ben, niet meer op het paard klimmen hoor”, zegt de meester. Ben weet dat de meester een grapje maakt. Hij is nu geen Sinterklaas meer. De meiden zijn nog vol van het toneelstuk als ze naar huis gaan en besluiten om er morgen verder over te praten. “Slaap lekker allemaal en we zien elkaar morgen bij Kim”, Jasmine tegen haar vriendinnen.